Таджикистан – Энциклопедия на таджикском языке КИТОБАМ

ت (تی) ، حرف بیستم الفبای حاضرة تاجیکیست، که از الفبای روسی گرفته شده (1940) ، آواز زیچ پیش زبانی بی‌جرنگ را افاده می‌کند و شکل نوشت چاپی‌اش تّ، دستنویسش تّ می‌باشد. در الفبای عربی‌اساس تاجیکی (تا 1930) تی (تا) نام داشته، به شکل…افاده می‌شد. در الفبای لاتینی‌اساس تاجیکی (1930-40) …

سوهراب یکی از پیرسانجهای «شاهنامه» فردوسی، پسر رستم و تهمینه، پهلوان تورانزمین. از آوان کودکی نشانه‌های پهلوانی و قوّة بازو در او عیان بودند. هنگام ده‌سالگی‌اش در سرزمین توران کسی یارای با او همنبرد شدن را نداشت. سهراب از تورانیان لشکری جمع آورده، سوی کشور ایران سفر کرد. افراسیاب پسر …

سهروردی شهاب‌الدّین ابولفوتوه یحیی ابن حبش ابن امیرک (تقریباً 1153، سهرورد ایران-29. 7. 1191، هلب) ، فیلسوف فارس-تاجیک، مؤسس جریان فلسفی اشراقیه (ملقّب به شیخولیشراق و شیخولمقتول). معلومات ابتدایی را در زادگاهش گرفته، برای ادامه‌ تحصیل به مراغه سفر نمود، آن جا از استادش مجدودّیة جلی علوم دینوه حکمت را …

سهروردی شهاب‌الدّین ابولهفز عمر ابن محمّد، ملقّب به شیخولیسلام (1144، سهرورد ایران-1234، بغداد) ، متفکّر متصوّف، یکی از اساس‌گذاران سهروردیه. در بغداد در نزد عمک خود ابونجیب عبدالله سهروردی علوم رسمی و شرعی و طریقت صوفیّه را آموخت. سوهروردی در آخر عمرش به عارف و شاعر معروف مصر ابن فارِس …

سهروردی ابونجیب عبدالقادر ابن عبدالله، ملقّب به زیا‌الدّین (1097، سهرورد ایران-1167 بغداد) ، متفکّر متصوّف، یکی از اساس‌گذاران سلسلة سهروردیه. در جوانی به بغداد آمد. بعد کسب علوم رسمی فقه شافعی را از اسدی میهانی آموخته، مدّتی در مدرسة نظامیه مدرّس شد. احمد غزالی را در طریقت مرشد خود می‌داند. …