تکنولوژی

«ستورن»، یک سلسله موشکهای حامل 2-و 3-زینه‌دار امیریکای («س.-1»، «س.-16»، «س.-5*) را گویند، که سالهای 1964-1967 برای به مدار برآوردن کشتیهای کیهانی «اپالّان»، ستنسیة مداری «سکیلاب» و بعضی ردیفان مسنوی زمین ساخته شده‌اند. پراگرمّة کارکرد چنین موشکها را نیز «ستورن» می‌نامند. با سوزشواری مایع کار می‌کند. مسّة سترتی ستورن تا …

سنگ‌چینک، ماشین س ا ن گ چ ا ن ی، ماشین آویزه یا پریسّیپییست، که هنگام تازه کردن زمین خواجگی قشلاق، راهسازی، ساختمان گیدراتیخنیکی و کارهای دیگر برای چیدن سنگ استفاده می‌برند. سنگ‌چینک سنگ وزنش تا 10 تانّه را با قوّة تراکتور یا با یاری فشنگ دوکیتفه کشیده می‌برارد. برای …

سمالëت هوای و کیهانی، اپّرت پریش ریکتیوی ادارشوندة کیهانی را گویند، که سطح برنده دارد و بسیارکرته استفاده می‌شود. خصوصیتهای هم سمالیات و هم اپّرت پریش کیهانی را داراست. سمالیات هوای و کیهانی باید از ایرادرام پرواز کرده تواند و تا سرعت کنهانی سرعت گرفته، بعد پرواز به کیهان باز …

سماسول، ماشین خودریز، اتومبیل، پریسیپ یا نیمپریسیپ بارکشیست، که خود بارش را خالی می‌کند. سماسول برای خال کردن بار کوزاوش را با یاری محرک اتومبیل و تجهیزات گیدرولیکی تا 50° خم می‌کند. در ا.ج.ش.س. سماسولهایای تمغة بیلز، گاز، «اورال»، مز، کرز، کمز و غیره استحصال می‌شوند، که از 3، 5 …

سمالیات، اپّرت پریش محرک و بالدار وزنینتر از هوایت، که برای پرواز در اتمسفره تعیین شده است. معمولترین نوع اپّرت پریش بوده، برای حمل و نقل پسسجیران و بار، کارهای حربی و وظیفه‌های مخصوص استفاده می‌شود. در بارة تاریخ انکشاف سمالیاتها نیگ. اویتسیه. از روی وظیفه سسالیاتها گرجدنی و حربی …

سماور، سماور (از روسی سم خود و ور-جوش) ، ظرفیست برای جوشانیدن آب. عبارت از تنه (آبدان) ، سرپوش، کمپیرک، نول، دو دسته و پایه. اساساً از مس و روح می‌سازند. دو خیل سماور معمول است: الاوی و الکتری، که شکلاً فرق ندارند. سماور هستند، که 0، 5 ل و …

سل، پرام، انشائات شناورییست، برای از مانعه‌های آبی (گلوگاه، دریا، کول) گذراندن واسطه‌های نقلیات خشکی‌گرد، آدمان و بارهای گوناگون خذمت می‌کند. سلهای خودناگرد و خودگرد موجودند. به سلهای خودناگرد، عمد، قایق، برجه و غیره منسوبند. سالهای خودناگرد اcocن در دریاها استفاده می‌شوند؛ آنها با یاری سیمتنابهای بین دو ساحل کشیده …

ریفرکتار، در استرانامیه، تلسکوپی را نامند، که در آن تصویر جرمهای منیر (آفتاب، ستاره‌ها و غیره) توسط انکسار شعاعهای روشنایی در ابژکتیو لنزوی حاصل می‌شود (نگرید، نقشه). بار اوّل گ. گلیلیی (1609) استفاده برده است. برای حاصل کردن تصویرات خوش‌صفت در ریفرکتار شیشه‌های مخصوص را استفاده می‌برند و مقدار لنزه‌ها …

ریفرکتامیترها، اسبابهایند برای چِن کردن نشان‌دهندة شکست روشنایی. لبارتاری و صناعتی (دتچیکهای ریفرکتامیتری) می‌شوند.

ریسّاره (فرنسوی. گیزّاگک-چندیری) ، جهاز چندیری در ماشینهای بارکشان، که تکانهای از ناهمواریهای راه پیداشده را فرو می‌نشاند و تأثیر بار را به عضوهای گشت (غلدرک، تسمه‌چرخ و غیره) می‌گذراند. ریسّاره‌های متالی، گیدرولیکی و پنیومتیکی موجودند. ریسّاره‌های متالی معمولترند و در نوبت خود به ریسّاره‌های ورقه ((رسم) ، تارسیانی و …