ریسّاره

ریسّاره (فرنسوی. گیزّاگک-چندیری) ، جهاز چندیری در ماشینهای بارکشان، که تکانهای از ناهمواریهای راه پیداشده را فرو می‌نشاند و تأثیر بار را به عضوهای گشت (غلدرک، تسمه‌چرخ و غیره) می‌گذراند. ریسّاره‌های متالی، گیدرولیکی و پنیومتیکی موجودند.

ریسّاره‌های متالی معمولترند و در نوبت خود به ریسّاره‌های ورقه ((رسم) ، تارسیانی و پروجینی جدا می‌شوند. ریسّارة ورقه از دستة ورقه‌های پولادی آب و تابیافتة درازیشان گوناگون عبارت است، که هنگام تأثیر بار چون بالار چندیر خم می‌شوند. ریسّارة پروجینی از یک یا چند پروجینه‌های وینتی درون به درون یا بالای هم ساخته شده است. ریسّارة تارسیانی از میلة پولادی چندیر دراز عبارت بوده، اساساً به چرخهای پی-ش اتومبیل گذاشته می‌شود. اکثراً ریسّاره‌های مشترک (ورقه و پروجینی) را به کار می‌برند. در ریسّاره‌های گیدرولیکی مایع از کامة یک سیلندر به قامة سیلندر دیگر توسط سوراخهای کلیبرانیدشده می‌گذرد. در ریسّاره‌های پنیومتیکی باشد، خصوصیتهای چندیری گاز یا هوا استفاده می‌شود.