Таджикистан – Энциклопедия на таджикском языке КИТОБАМ

فهمی بخارایی حکیم مجد‌الدّین (سال توات و وفات نامعلوم) ، شاعر فارس-تاجیک (عصر 12). تحصیل علم نکرده بود، سواد خط نداشت، «امّا کس انگشت بر حرف او نتوانست نهاد… فما رایّت شعر از اوج شعری درگذشت، جمله معانی او بکر بود» (عوفی، «لباب-ال-الباب»). با شعرای دورش، از جمله سید‌الدّین کافی، …

فهلویات، نگرید دوبیتی.

فقر (عربی-فقیری، بینوایی، ناداری) ، در تصوّف یکی از زینه‌های تکامل روحی را گویند، که در آن سالک از همة اشیای مادّی و معنوی دست کشیده، راه معرفت حق را پیشه کند. از سه مرحله عبارت است: در مرحلة اوّل صوفی به آن چه دارد، قناعت می‌کند؛ در مرحلة بعدی …

فقیری بخارایی (سال تولد نامعلوم-وفات 1572) ، شاعر تاجیک. در تذکره‌ها او را شخص فروتن و درویشمشرب خوانده‌اند. به کسب کشاورزی روز می‌گذراند. غزلسرا بود. با مشفقی مشاعره کرده است. ابیات پراکنده‌اش باقیست.

فقیر دهلوی فقیر مفتون، میر شمس‌الدّین (سال تولد نامعلوم-وفات 1769) ، شاعر فارسی‌زبان هندوستان. موافق معلومات تذکره‌ها قصاید، غزلیات، روبانها و غیره داشته است. به قلم او اینچنین مثنوی «واله و سلطان» (تألیفش 1747) متعلّق است، که از عشق شاعر فارسی‌زبان هندوستان والیوی داغستانی به دختر عمکش خدیچسولتان حکایت می‌کند. …