فتوا

فتوا (عربی-حکم، حکم شرعی) ، حکم شرعی، که از طرف شیخولیسلام، فقاه و مفت دایر به مسئله‌های گوناگون دینی و حقوقی و اجتماعی و سیاسی داده می‌شود. فتوا معمولاً خطّ صادرشده، باید به قرآن و حدیث و شریعت و مجموع فتواهای پیشین اساس یافته باشد. آن برای همة جماعهها، مؤسسه‌های دینی و عموماً برای کلّ مسلمانان دستور حتمیست. در شیعه فتوا را مجتهد مدیهد. در بعضی حالتها فتوا فکر مشترک فقیهان رسمی اسلام بود. سال 1935 در دانشگاه دینی الزهر شورای مخصوصی تشکیل شد، که فتوا می‌داد.

در عصرهای میانه، مخصوصاً هنگام اعلان جنگ و یا بستن صلح فتوای فقیهان رسمی اسلام لازم بود. در زمان حاضره هنگام دادن فتوا در مملکتهای ترق مسلمان نمایندگان رسمی اسلام ترقّیات علم و تخنیکه و وضعیت اجتماعی و سیاسی را به نظر گرفته، به مدرنیزسیة دین راه می‌دهند. در جمعیّت استیاماری در فتوا منفعتهای اجگیمای و حقوقی و اخلاقی صنف حکمران حمایه می‌شود.
د. خوش‌قدماو.