نگور طایفی

طایفی، حصاری، نوع انگور دیرپزک. سیلیکتسیة خلقی. خیلهای سفید و گلابی‌اش موجود می‌باشتسد. اساساً در ریانهای وادی حصار، ولایت لنیناباد ریسّپوبلیکة ساویت سوسیالیستی تاجیکستان، ولایتهای بخارا، سمرقند، خوارزم، سرخاندریا، تاشکینت و ریسّپوبلیکة اوطانام ساویت سوسیالیستی قراقلپاقستان، ریسّپوبلیکة ساویت سوسیالیستی ازبکستان، اینچنین ریانهای تاکداری ریسّپوبلیکة ساویت سوسیالیستی ترکمنستان، ریسّپوبلیکة ساویت سوسیالیستی آذربایجان، ریسّپوبلیکة ساویت سوسیالیستی ارمنستان، ریسّپوبلیکة ساویت سوسیالیستی قزاقستان نیز معمول است. تاکش تیزسبز، 18، 5-48، 7 %-ا نوده‌هایش حاصل‌ده.

برگش میانة مدوّر (درازی‌اش 13-16 سم و برش 12، 5-18 سم) ، پنج‌پرّه، کلانخوشه (درازی‌اش 17-40 سم و برش 12-24 سم؛ وزنش 450-700 و بعضاً 2500-6000 گ). دانه‌اش کلان (درازی‌اش 21-28 مّ و برش 14-24 مّ) ، بیزشکل، سیرگوشت شیرین، پوستش غفس، 1-3 تخم دارد. بعد پختن سبز سفیدتاب (طرف آفتاب‌رسش گلابی) می‌شود؛ 18-21% قند، 3، 7-5، 5 گ/ل ترشی دارد. دور نشئه‌ش 188-213 روز؛ مه‌ای گل کرده، ژوئیه-سپتامبر می‌پزد. از هر گه اندریک 100-280 (بعضاً 350 س) حاصل می‌گیرند. اساساً برای ترخوری، خشکانیدن و کارهای سلکسیانی استفاده می‌برند. طایفی از جیل و انتراکناز کم ضرر می‌بیند.