شهر نگپور

شهریست در قسم مر­کزی هندوستان، در شتت مه­رشتره، در ساحل دریای نگپور. اها­لی‌اش 866، 1 هزار نفر (1971). اوزیل مهم تجارت و نقلیات، مرکز کلان استحصال متاعهای پختگین. ساحه‌های مهم صناعتش: با­فندگی، ماشینسازی، شیمی، پالیگ­رفیه، خوراکواری، کُلالی. زوادهای شیشه، شینه و یخدان نیز موجودند. از کسبهای هنرمندی بیشتر زربافی رواج یافته است. و-نت (از 1923) ، موزی آرشیالوگی دارد. در شمال شرکتر نگپور کان منگن هست.

نگپور عصر 18 بنیاد شده، از سالهای 30 عصر 18 پایتخت دولت بخانسلی (کنفدراسیون کنیزی مرتهه) بود. بعد با زوری همراه کرده شدن دولت بخانسلی (1853) به هندوستان بریتنی نگپور مرکز معمو­ری مضافات مرکزی گردید. نیمة دوّم عصر 19 به مرکز صناعت متاعهای پختگین تبدل یافت. سالهای 1950-1956 مرکز مأموری شتت مدحیه-پردیش بود.