پسخه

پسخه (جزیرة پسخه) ، رپن و ا (پالینیزی rapa nui؛ اسپنی رscua، انگلیسی easter island) ، جزیرة ولقانی در قسم شرقی اقیانوس آرام. از جهت مأموری تابع چل. مساحت 165، 5 کیلومتر. اهالی‌اش قریب 2 هزار نفر (1972). کریب 40%-اش اهالی تگجایی-پالینیزیها. مرکز مأموری‌اش-پاسیالکة خنگه-راه.  جزیره شکل سه‌گوشه‌ای را دارد، که در هر گوشة آن ولقانهای رنا-ارای (539 متر-نقطة بلندترین پسخه) ، کتیک (377 متر) و رنا-کا (324 متر) واقع گشته‌اند.

وولقانها را همواری سیرتیپّة از توفسنگ و بزلتها ترکیبیافته از هم جدا می‌­کند. ساحلهای پسخه شهدار دشوارگذرند. اقلیمش سوبتراپیکی؛ حرارت میانة ماهانه از 18 تا 23°سیلسیه؛ بارشات سالانه قریب 1300 ملّیمیتر. از رستنیها علفهای گوناگون، اینچنین ایوکلیپت و بنن می‌رویند. ساکنان جزیره با دهقانی، ماهیگیری، چار­واداری و غیره مشغولند. پسخه با هیکلهای سنگی و لوحچه‌های دارای خط هیروگلیفی مشهور است.

پسخه را 5 آوریل 1722 (در روز عید پس­خه) بحرنورد گالّندی یه. راگگی-وین کشف کرده است. سال 1888 پسخه به چل همراه کرده شد.