پرنسیب نسبیت، یکی از رکنهای عمدة فیزیکه است؛ تعریفش: در همه گونه سیستم متریالی، که در حالت آرامیست و یا در حرکت راستخطّة منتظم است، همه گونه حادثة فیزیکی (آپتیکی، مکانیکی، حرارتی و غیره) یک خیل صادر میشود. در این مورد حالت آرامی یا خود حرکت سیستمه نسبت به سیستم capهیساب انیرسیلی مویین کرده میشود، که اختیاری انتخاب شدست. از جهت فیزیکی این دو حالت یک خیلند. تعریف دیگر پرنسیب نسبیت، که به تعریف اوّله هممعنیست: قانونهای فیزیکه در همة سیستمههای سرحساب انیرسیلی شکلاً یکخِلهاند. پریپسیپ نسبیت یکجایه با پاستولتی در بارة به حرکت منبة روشنایی وابسته نبودن سرعت نور در وکئوم اساس نظریة جزئی نسبیّت را تشکیل میدهد. نیگ. نظریة نسبیت.