نکهت کامل‌خواجه ‌[ %splitter%]

نکهت کامل‌خواجه ‌ (1814، استروشن-1831) ، شاعر تاجیک. از عایلة شاعر و مدرّس عالم‌خواجة ‌هاتفی استروشنی. تا 8-سالگی در نزد پدر و مادرش سواد آموخته، بعد تحصیل را در مدرسة کوکلتاش ادامه‌ داد. صرف و نحو عربی، زبان ترکی را به خوبی می‌دانست. هنگام تحصیل به شعرگویی آغاز نموده است. جوان خوش‌ذهن، صاحب قوّة حافظة بلندی بود. اشعار پرمضمونش در بین اهل ادب مشهور گردیدند، ولی مرگ بی‌محل او را در سن شانزده در این جوش و خروش ایجادی از بین ربود. تذکره‌نویسان عصر 19 واضح، صدر ضیا، میرسیدّیق حشمت به ایجادیات نکهت بهای ب­لند داده‌اند. س. عینی در «نمونة ادبیات تاجیک» می‌نویسد؛ «الحق به این سنّ و سال این گونه اقتدار شایان استحسان (تحسین) است و این رنگ مرگ بی‌محل سزاوار هزار ناله و افغان». اشعار نکهت توسط تذکره‌ و بیاضهای عصرهای 19-20 تا زمان ما باقی مانده است.

نکهت شاعر لیریک غزلسرا، وصّاف پرمهارت عشق و عاشقی، حسن ج­مال معشوقه، درد و هجران عاشق می‌باشد. در غزلهایش اینچنین اندیشه‌های فلسفی، افکار پندوخلاقی موقع مهم دارند. از صنعتهای بدیعی لفظی و معنوی-تشبیه و تلمیح، توصیف، کیوایه و مجاز استفاده کرده، با زبان ساده و روان و سبک و اسلوب خاصی ایجاد نموده است.