میسگری،
19 اوج گرفت. شهرهای قدیمی بخارا، سمرقند، بلخ، هرات، خجند، نسف و شهرِ سبزمرکزهای اساسی استحصال اشیاهای مسی بودند. افزار مسگر اساساً از پprop، پولادقلم، قیراق و بالغچه عبارت بود. چایجوش، آفتابه، طبق، لعلی، دیگشویی، کوزه، کنداب، یخماس، چلیم، شمعدان، خربزتراشک و غ. نوعهای معمول اشیاهای مسی بودند. در گذشته مس در معاملات پولی آسیای میانه موقع کلان داشت. مس. در عصر 15 در شهرهای آسیای میانه تنگههای میسی الغبیک در معامله بود. در عصر گذشته زرگران تاجیک مس را همچون متریال آرایشی (مثل طلا و نقره) نیز استیفاده بردهاند. هنر مسگری امروز هم معمول است. مس. ، استاها ملّاموقدّم مکرّماو و عبدالسّلام حمیداو (بخارا) در لعلیهای خود رسم یادگاریهای معماری-مقبرة اسماعیل سامانی، مدرسة میر عرب، دروازة ارک بخارا و غ-را نقش بنداندهاند. کالّیکتسیة اشیاهای مسین استاهای تاجیک در فاند موزی انستیتوت تاریخ اف رسّ تاجیکستان، در موزی متّحدة ریسپوبلیکوی تاریخی-کشورشناسی و صنعت تصویری ش. دوشنبه، موزی تاریخی-کشورشناسی ولایت لنینآباد و در موزیّهای بخارا، سمرقند، تاشکینت و غ. گرد آورده، نگاه داشته میشوند. حالا در ارتیلها و اتّحادیههای هونرمندی تاجیکستان صنعت مسگری رواج داشته، مسگران در در عمل خود اسلوبهای عنعنویی و معاصر را به هم پیوستهاند.
ل. میزورناو
«مسکین» (ار. بیچاره، بدبخت، غریب) ، یک سلسله اثرهای موسیقی کلاسیک تاجیک، که به صفت نظیره به مقامها از طرف حافظان و بستهکاران خلقی ایجاد شدهاند. به مثل «بیات» و «عشّاق» «مسکین» واریانتهای گوناگون دارد و با نام «مسکین» یکم «مسکین» دوّم و غ. معلوم است. «مسکین» با اصولهای گوناگون موسیقی اجرا کرده میشود. یکی از واریانتهای «مسکین» با نام «صوت مسکین» مشهور است، که با اصول «ساقینامه» اجرا میشود.
ه. نظاماو.