«فرهنگ مکمّل فارسی-عربی-روسی»، لغت سهزبانهای است، که سال 1910 ا. د. یگیلّا تألیف کرده است. در تصنیف «فرهنگ مکمّل فارسی-عرب-روسی» «فرهنگ فارسی-عربی-انگلیسی» ف. شتیینگسّ، «فرهنگ مکمّل هندوستانی-فارسی-انگلیسی» جان ت. پلتّس، لغتهای نسبتاً خرد فارسی به روسی و. پ. نلیوکین و ل. ن. دمیترییف و غیره استفاده شدهاند. آن یکمین لغت مکمّل فارسی-تاجیکی به روسی بوده، تقریباً 70 هزار کلمه را در بر میگیرد. «فرهنگ مکمّل فارسی-عرب-روسی» در اساس کلمههای فارسی-تاجیکی و کلمات عربی، که به این زبان گذشتهاند، ترتیب یافته است. در ردیف کلمههای اقتباسی آن با علامتهای شرط (مثلاً، ا-عربی، ت.-ترکی و غیره) اصل آنها اشاره یافته است؛ حرکت کلمهها گذاشته شده است؛ در نزد مادّة لغویی واریانت فونتیکی و مارفالاگی آن ثبت گردیده است. در ردیف کلمههای اردو جنس گرمّتیکی آنها (مردانه، زنانه) به واسطة حرفهای «م» و «ج» اشاره گردیده است. «ف.» در علم و مدنییتن آایای میانه و شرقشناسی رااسییک اوّ. ا. 20 کامیابی به شمار مارفت و در نمایشگاه جشن علمی و خواجگی ترکستان (1909) آزاوار مودل کلان طلا شده بود. از «فرهنگ مکمّل فارسی-عرب-روسی»در تألیف بسیار لغتهای فارسی-تاجیکی به روس: «لغت تاجیکی-روسی» (1954) ، «فرهنگ فارسی به روسی» (1970) و غیره استفاده کردهاند.
و. کپرناو.
Инчунин кобед
سرخانه
سرخانه، قسم اوّل سرود، که به اندازة یک بیت متن سرود اجرا میشود. بعضاً سرخط …