یسوول (از مغولی دزسول-انجامدهندة نشاندادها) ، در عصرهای میانه در مغولیستان و قاشغر، قزاقستان و آسیای میانه، ایران و افغانستان و غ. شخص منصبدار خردی را میگفتند، که در درگاه شاه و یا خان خذمت میکرد، امر و فرمایش حاکمان و درباریان را به جا میآورد. سردار یه.-ها را یسولباشی میگفتند.