مدنیت و صنعت

موسیقی (از یونان musike-صنعت موزه‌ها) ، یک نوع صنعت، که آب-رزهای آن توسط آوازهای بدیعی (لدیه) افاده یافته، واقعیت را به طور خاص انعکاس می‌کند. موسیقی با انتانسیة نطق علاقة عضویی داشته، به آوازهای دارای ریتم و متریکة مویین اساس می‌یابد. در صنعت موسیقی آوازها با عمومیتهای خاسشان از آواز …

موسیقی کینا، جنر مخصوص موسیقیست در کینیمتاگرفیه. در ابتدای پیدایش کینا موسیقی با مقصد فرو نشاندن صدای اپّرت کینا استفاده می‌شد. برابر به وجود آمدن کینای آوازدار موسیقی یکی از جزءهای اساسی کینادرمتورگیه گردید. موسیقی در فیلمهای تاریخی-ترچومیهالی (از حیات بسته‌کاران، دیریجیاران، سرایندگان) ، کیناکامیدیه‌های موسیقی، فیلمهای مولتیپلیکسیانی، اینچنین در …

موسیقار (menuridae) ، یک عایلة پرّندهاست از قطار گنجشکها. درازی تنش (یکجایه با دومش) 75-130 سانتی‌متر؛ پرش خاکستررنگ سیاهتاب است. یک جنس (menura) و 2 نمود م. اسیقار (موسیقار novachollandiae و موسیقار alberti) در اوسترلیة جنوب شرقی پهن شده است؛ به جزیرة تسمنیه سال 1934 آورده‌اند. موسیقار در جنگلزارهای سیردرخت …

موسیقی‌شناسی، علم موسیقی، یکی از ساحه‌های صنعت‌شناسی. موسیقی‌شناسی دو ساحة مستقل علم-موسیقی‌شناسی نظریه‌وی و  موسیقی‌شناسی ت ا ع ر ا خ ی، انچونّ ساحه‌های با دیگر علمها علاقه‌مند  موسیقی‌شناسی-استتیک موسیقی، تنقید موسیقی، اتنوگرافیة موسیقی، اکوستیکة (ترکیب آوازی) موسیقی و غیره را در بر می‌گیرد.  موسیقی‌شناسی نظریه‌وی عموماً صنعت موسیقی یا …

موسیقی واکلی، موسیقییست، که برای سرود ایجاد می‌شود. به موسیقی واکلی اثرهایی داخل می‌شوند، که برای یکه‌خوانی یا خوانش بسیاراوازه، انسمبل، خار، کپیلّه ایجاد شده، با هم‌آوازی سازهای موسیقی و بی اشتراک آن اجرا می‌گردد. در همة اثرهای موسیقی واکلی آواز انسان موقع کلان دارد. موسیقی واکلی را به جنرهای …

موسدّس (عربی-ششگانه، ششتایی) ، 1) نوعی از صنعتهای لفظی شعر فارس-تاجیک. شش مصرع یا شش بیتیست، که اگر آنها را به شش پارچة ترنمی یا شش رکن جدا کرده، در پارچة ترنمی یا در شش خانة برابرپهلو نوشته، از چپ به راست و از بالا به پایان خوانند، معنی و …

موسرّع (عربی-در دوطبقه ساختن) ، بیتیست، که هر دو مصرع آن قافیه داشته باشد. بعضی شاعران قصیده‌سرا در داخل یک قصیده دو و یا زیاده از آن بیت موسرّع آورده‌اند یا این که تجدید مطلع کرده‌اند. در قصیده‌ای، که دو بیت موسرّع دارد، مطلع دوّم بعد از اتمام تغزّل آورده …

موسمّت (عربی-در رشته مروارید کشیدن) ، یک نوع شعریست، که از بندهای چوداگانه ترکیب یافته، مصرع آخر هر بند با مصرع آخر بند یکم همقافیه می‌آید (ه‌اه‌اس، بّبّبس. . .): خیزید و خز آرید، که هنگام خزان است.  باد خنک از جانب خوارزم وزان است.  ان برگ خزان است، که …

موسمّن (عربی-هشتگانه، خشتایی) ، نوعی از صنعتهای لفظی شعر فارس-تاجیک، که هشتخانه یا هشت در هشت نیز می‌نامند. موافق این صنعت شعر هشتمیسری را به هشت پارچة ترنمی چنان تقسیم می‌کنند، که هر مصرع در ارز و طول یک خیل خوانده می‌شود: ین گونه شعر اگر از شش مصره و …

موسلّس (عربی-سه‌گانه، سی­تایی) ، یک نوع شعر است، که از یک­چند بند عبارت بوده، هر بن­د آن از سه مصرع ترکیب می‌یابد. مثلث خمچون شکل مستقل شعری در نظم کلاسیکی فارس-تاجیک پس از عصر 15 رواج یافت. موشفیکی ایجادکار جنر مثلث دانسته شده است. مثلث مشفقی 14 بند داشته، دو …