تومار، تومار، مکتوب به شکل لوله یا سهکنجه پیچانیدشده را گویند. آن را معمولاً ملّا همچون «بلاگردان» به شخص مراجعتکرده میداد. اعتقاد به تومار از قدیم بین مردم عوام وجود داشت. تومار هنگام کسل شده به ملّا مراجعت کردن، برای چشم نرسیدن، از ترس و هراس ایمن نگاه داشتن و غیره داده میشد.
موعتقیدان کاغذ دعا نوشته شده را با هزاراسپند، بعضاً سنگچههای رنگین و غیره درون خلتچة سهکنجه، چارکنجه و یا لولهشکل گذاشته، به آن از شاهی، مخمل، چرم و غیره جلد میساختند و به کتف کودک یا لباس احتیاجمندان میدوختند. حالا تومارنویسی از بین رفته، اعتقاد به آن قریب برهم خورده است.
ا. مراداو.