سوزنزنی

سوزنزنی، اگلاتیرپیه، اگلاریفلی-کتاتیرپیه، یک نوع اصول با راه به نقطه‌های مویین پوست خلاندن سوزو باریک (از طلا، نقره، پلتینه یا پولاد با مقصد معالجة بیماریها می‌سازند؛ درازیشان از 1، 5 تا 12 سم).

سوزنزنی در طبّ ختایی، هندوستان، ایران و توران و ژاپن از قدیمولییام معلوم بود. در ا.ج.ش.س. سوزنزنی از آخر سالهای 50 عصر 20 جاری شد. مرکز علمی و متدی سوزنزنیدر ا.ج.ش.س. انستیتکت اگلاریفلیکتاتیرپیة وزارت نگهداری تندرستی ا.ج.ش.س. به شمار می‌رود. در بدن آدم 664 نقطة سوزنزنی موجود است. از تأثیر سوزنزنی برانگیزش معتدل شاخه‌های خسّاس عصب پوست، موشک و رگها به وجود می‌آید و در نتیجه فعالیّت سیستم عصب، عضو و بافته‌ها و حاصل‌شوی گارمایهای و مادّخای فعال بیولوگی بهتر می‌گردد. سوزنزنی را خنگام طبابت بیماریهای آرگنیکی و فونکتسیانلی سیستم عصب (نیوریت، نیورلگیه، ردیکولیت، نیوراز) ، اینچنین یک قطار بیماریهای عضوهای داخلی (گستراانتیریت، کالیت، زخم معده، ضیقق نفس) ، الّیرگیه و غیره استفاده می‌برند. در تاجیکستان سوزنزنی از سال 1934 استفاده می‌شود. سالهای 1973-74 در نزد کفیدرة بیماریهای عصب انستیتوت دولتی طبّی تاجیکستان کورس ابتدایی آموزش سوزنزنیبرای دُختُران، سال 1974 در نزد جمعیّت ریسپوبلیکوی نیوراپتالاگها وپسیخیترها سیکتسیة سوزنزنی تشکیل شد. در شعبه‌های نیورالوژی بیمارخانه‌ها و پالیکلینیکه‌های شهر دوشنبه و مرکزهای ولایتی ریسپوبلیکه کبینیتهای سوزنزنیتشکیل کرده شده‌اند. ا. م. پولاداف.