سر‌شمار

سرشمار، سرانه، ‌انداز سریکسیست، که بار اوّل در عهد مغولها به صفت ‌انداز دائمی جاری شده بود. آن وقتها سرشمار «کنچور» نام داشته، از همة اهالی ستانده می‌شد. اندازة سرشمار وابسته به ثروت شخص ‌انداز‌دهنده از یک تا ده دینار بود. ولا در عمل سرشمار موافق درآمد ستانیده نمی‌شد. در خراسان از هر 10 اهالی 70 دیناری می‌ستاندند. در آخر عهد مغولها اصطلاح «کنچور» به معنای ‌انداز سریکسی از بین رفت و در مأخذهای دورة تیموریان اصطلاح سرشمار یا «سرانه» استفاده شده است.
دبیات: ر ا ف و ر آ و ب. غ. ، تاجیکان. تاریخ کدیمترین، قدیم و عصر میانه، جلد 1، دوشنبه، 1983؛ کیسلیکاو ن. ا. ، پت-ریرخلنا-فئودالنыی آتناشینیم سرید آسیدلاگا سیلسکاگا نسیلینیه بوخرسکاگا خنستوه و کانتسی 19-نچله 20 ویکه، مسکو- لنینگراد، 1962. ش. یوسفاو ،