سیفی-امیر یادگاربیک

سیفی-امیر یادگاربیک (سال تولدش نامعلوم-وفاتش 1465/1466) ، شاعر فارس-تاجیک. از اولاد امیرزادگان تیموری. به قول تذکره‌نویسان از خدمت دربار خود را کناره گرفته با دانشمندان معاشرت می‌کرد. شخص خاکسار و فروتن بود. از سیفی یکچند غزل و بیتهای پراکنده توسط تذکره‌ها و بیاضها باقی مانده‌اند، که شاهد مهارت بلند او در شعر و شاعری می‌باشند. سیفی سرایندة عشق، وصّاف حسن و طراوت و زیبایی‌های معشوقه است. شعرهایش با زبان ساده و با صنعت بلند گفته ش و-ده‌اند. بیت زیرین از اوست:
امدی، ایی شمع، مجلس را چو گلشن ساختی،
پایی بر چشمم نهاد، خانه روشن ساختی.