سید احمدخان

سعید احمدخان (17. 9. 1817، دهلی-1898، الیگرخ) ، ادیب هند و، یکی از اوّلین معارف‌پروران پیشقدم جماعه مسلمانان هندوستان. تعلیم ابتدایی را در نزد مادرش گرفته، زبانهای فارسی و عربی را اه او آموخت. از سال 1838 در خدمت ادارة عدلیة دهلی بود. سعید احمدخان سبب اساسی کمبغلی مسلمانان هنّدوستان را از نبودن علم و ادبیات مترقّی می‌دانست. بنا بر آن کوشش داشت، که مکتبهای نو گشاده، تعلیم و تربیّه را به طرز نو جاری نماید. با این نیت در شهرهای مراد‌‌آباد و غازیپور مکتبهای نو گشاد. اینچنین در غازیوور جمعیّت ترجمانها تشکیل کرده، ترجمة آثار علمی و بدیعی مملکتهای موتّرقّی را به راه ماند. سال 1866 جرنل هرماهه‌ای تأسیس نموده، در آن عاید به بسیار مسئله‌های معرفت و مدنیّت خلق مقاله‌های ادبی و پوپولیستی به طبع می‌رساند. سالهات 1869-1870 در انگلیه بود. پس از سفر انگلیه در الیگرد کالج مسلمانی بنیاد کرد (1875-1877). بعد وفات سعید عبدالله کالج به انیویرسیتیت مسلمانین الیگرد تبدل یافت. اثر مشهور او «آثار-اس-سنادید» (1846-1854) برای آموختن یادگاریهای تاریخی دهلی و حیات مدنی و ادبی اسرت 19 هندوستان منبة مهم است.
ه. غفّاراف.