«رسالة ابوحفص سغدی»

«رسالة ابوحفص سغدی» اوّلین فرهنگ تفسیری زبان تاجیکی-فارسی دری، که به ما نرسیده است. تعل-فش تخمیناً به نیمة یکم عصر 10 (راست می‌آید. از بس که در فر-هنگهای «مجمع-ال-فُرس» سروری و «فرهنگ رشیدی» از «رسالة ابوحفص سغدی» چند اقتباس آورده‌اند، گمان می‌رود، که آن تا عصر 17 به فرهنگ‌نویسان دسترس بوده است. از اقتباسها برمی‌آید، که «رسالة ابوحفص سغدی» شرح کلمه‌های تاجیکی-فارسی دری و مثالهای از اشعار شاعران ماوراءالنهر و خراسان (رودکی، ابوحفص سغدی، منجک و دیگر) را در بر می‌گرفته است. بهترین و اعتمادناکترین فرهنگهای فارسی-تاجیکی («لغت فُرس» اسدی طوسی، «سیهاه-ال-فُرس» محمّد ابن خیندوشاه نخجوانی، «فرهنگ جهانگیری»، «فرهنگ ره-شیدی» و غیره) از روی پرنسیبهای «رسالة ابوحفص سغدی» تصنیف شده‌اند.
و. کپرناو.