ریجیم حرارت خاک

ریجیم حرارت خاک، نظام حرارت خاک، با مرور زمان تغییر یافتن درجة گرمی خاک. ‌افکنیشات آفتاب منبة اساسی گرمی می‌باشد، که خاک می‌گیرد. حالت گرمی خاک را جریان عوضشوی گرمی از روی سیستم زیرین مویین می‌کند: قَبَت به روی زمین نزدیک هوا-رستنی-خاک-جنسهای کوهی. نباتات تأثیر ‌افکنیشات آفتاب را به سطح خاک، قَبَت برف باشد، سردشوی آن را در زمستان سست می‌کند. سرعت و سمت جریان گرمی را از روی روش و اندازة حرارت و گرمی‌غنجایش، گرمی و حرارت‌گذرانی خاک مویین می‌کنند. ریجیم حرارت خاک سیکل عصری، بسیارساله، سالانه، شباروزی دارد، که با عوضشوی نظام انسالیتسیانی و شعاع‌افکنی علاقه‌مند است. تغییریابی شه-باروزی حرارت خاک در قَبَتی   0، 2-1 متر، سالانه باشد، در قَبَت تا 10-20 متر به وجود می‌آید. ریجیم حرارت خاک  اساساً از تأثیر اقلیم تشکّل می‌یابد، ولی جهتهای خاصی نیز دارد، که با حالت تیپلافیزیکی هم خاک و هم قَبَت جنسهای زیر آن علاقه‌مند است. ریجیم حرارت خاک به سبزش و انکشاف نباتات بی‌واسطه تأثیر می‌رساند. برای اداره کردن ریجیم حرارت خاک می‌لیارسیة گرمی‌دهی (زیچی کشت، سایدیهی و نرم‌کنی، پو-شیش پلیانکوی، مولچیرانی، گرمی‌دهی صنعی و غیره) را به کار می‌برند.

دبیات: شولچین ا. م. . تیمپیرتورنыی ریجیم پاچوы، لنینگراد،    1957؛ د ا م آ و. ن. ، تیپلاوایی ریجیم پاچو سایوز ساویتسکیخ ساتسیلیستیچیسکیخ ریسپوبلیک ا.ج.ش.س.، مسکو، 1972.