پیتراخیمیه

پیتراخیمیه، یک فصل پیتراگرفیّه را گویند، که طرز تقسیمشوی المنتهای شیمیایی را در ترکیب جنسهای کوهی مگموی و مینیرل­های جنسافرین می‌آموزد. مفهوم «پیتراخیمیه» را سال 1944 عالم ساویتی ا. پ. زوریتسکیی در علم جاری کرده است. پیتراخیمیه همچون ساحة مستقل در زمینة علمهای پیتراگرفیه و خی­میه به وجود آمده است. موضوع تدقیق پیتراخیمیه ترکیب شیمیایی جنسهای کوهی است، که آن با راه تحلیل لبارتاری مقرّر کرده شده، با آکسیدها (به آب فایض برکش) افاده می‌یابد. سیستمه‌های گوناگون تکراراً حساب کردن تحلیلهای شیمیایی که جنسهای کوهی، که الاکه‌های قانونی ترکیب شیمیایی و مینیرلی جنسها را آشکار می‌سازند، اساسهای متدی پیتراخیمیه می‌باشند.

در ساسر بیشتر سیستم تکراراً حساب کردن تحلیلهای شیمیایی جنسهای کوهی مگموی، که ا. ن. زوریتسکیی پیشنهاد کرده است، استفاده برده می‌شود. در خارجه باشد، سیستمه‌های تکراراً حسابکنی گروه عالمان امیریکایی و. کراسّ، ج.  یدّینگس، ل. پیرسان و گ. واشنگتن، اینچنین گیالاگ شوییسری پ. نیگگل و دیگران معمول است. پیتراخیمیه با راه مقایسة خصوصیتهای شیمیایی کامپلیکسهای طبیعی جنسهای کوهی، سببهای گوناگونی آنها را آشکار و معنیداد می‌کند، تصنیف شیمیایی و مسئله‌های پیداش جنسهای کوهی را حل می‌نماید. انکشاف اصولهای پیتراخیمیوی تدقیقات باعث وسعت یافتن دایرة وظیفه‌های پیتراخیمیه گردید.

د .: زوریدسکیی ا. ن. ، وّیدینی و پیتراخیمی و ازویرجینّыخ گارنыخ پا­راد، 2 ازد. ، م.-ل. ، 1950؛ سالاویاو س. پ. ، خیمیزم مگمتیچیسکیخ گارنыخ پاراد ا نیکاتارыی واپراسы پیتراخیمی، ل. ، 1970.