پیراکسیدها

پیراکسیدها پ ا ی و ا س ت ه آ ا پیراکسید، پیوستهایی، که اتمهای آکسگین بی‌واسطه به همدیگر پیوست‌شده دارند. پیراکسید دو خیل می‌شوند: آرگنیکی و غیریارگنیکی. پیراکسید آرگن که در ترکیبشان گروه-آ-آ-دارند، که با یک یا دو اتم کربن پیوست شده‌اند، مثلاً، پیریکسید الکیلی یا اریلی (r-آ–آ-r)؛ (r-الکیل یا اریل) ، پیر­اکسید اصیلها (rسا-آ-آ-ساr)؛ گیدراپیراکسیدها (r-آ-آ-h) و غیره‌ها. آنها را اساساً از آکسیدانی پیوستهای گوناگون آرگنیکی حاصل می‌کنند. پیراکسیدهای غیریارگنیکی باشند، هنگام در هوا یا آکسگین سوختن متالها حاصل می‌شوند: na2o2، ن2ا2، ک2ا2 ، rbo2، سo2. معمولترین پیوستهای پیراکسیدی غیریارگنیکی پیراکسید هیدروژن می‌باشد. پیراکسیدگیدرتها نیز به پیوستهای پیرانسیدی غیریارگنی­کی منسوبند. این گونه پیوستها در ترکیبشان به جای آب کریستلّیزتسیانی ن2ا2 دارند، مثلاً، ک2سا3 • زن2ا2، سا2 • 2ن2ا2.

پیوستهای پیراکسیدی آرگنیکی را در پراسیسّ پلیمریزتسیه، ولکانیزتسیه، ریکسیه‌های آکسیدانی، گلاگنانی، تیلامیریزتسیه و دیگر ساحه‌های سنتز آرگنیکی، پیوست­های پیراکسیدی غیریارگنیکی را با­شد، همچون آکسیدکننده، منبة آکسگین، مادّه‌های بی‌رنگکننده و غیره به کار می‌برند.