پینیپلین

پینیپلین (انگل. ریneplein؛ از لات. ریne-قریب و انگل. رlain-همواری) ، قطعة کلان کم و بیش هموارشدة روی زمین را گویند، که در شرایط اقلیم سیرنم از فرسایش و با مرور زمان شسته شدن کووهسار به وجود آمده است.

هنگام به عمل آمدن پینیپلین وادیها تدریجاً چقورتر و درازرغیتر گردیده، در نتیجة شسته شدن نشیبیهایشان بر آنها نیز وسیع می‌شود؛ اینچنین بلندیهایی، که وادی را به دو قسم جدا کرده‌اند، کم-کم ویران و پست‌تر می‌شوند و عاقبت تمام کوهسار به خود نمود همواری را گرفته، تنها 40-40 (اساساً بین سرگه وادیها) تپّه یا گروه تپّه‌های تا آخر شستنشده باقی می‌مانند. اصطلاح «پینیپلین» را آخر عصر 19 گیاگرف امیریکایی و. م. دییویس به علم دا­خیل کرده است.