پیوندک، ب ا ن د ا ک، ر ا ب آ ت، بافتة زیچ پیوستکنندة استخوانهای اسکلت یا عضوهای علیحده. اساساً در بند و بغومخا جایگیر شده است. پیوندک وابسته به حرکت بغوم جای پیوند استخوانخوارا استوار و سمت حرکت را مویین میکوند.
پیوندکهای نسبتاً پرقوّت و استوار در بند و بغومهای کاس و میان، زانو، oرینج و ستونمهره جایگیر شدهاند. از بینّ بعضی پیوندکها رگهای میگذرند، که استخوانخوارا از خون تأمین میکنند. برابر استواری مکانیکی پیوندک خصوصیت چندیر نیز دارد. چندیری پیوندک به واسطة مشقخای گوناگون پرقوّتتر میشود. مثلاً، این خصوصیت در ارتیاتال بلیت، ورزشگران، اکرابتها خیلی انکشاف یافته است.