پسیلافیتها

پسیلافیتها (psilopbyta، از یونانی psilos-لوچ و phyton-رستنی) ، رینیافیتها، یک نوع رستنیهای درجة عالی قدیمه، که مُرده رفته‌اند. باقیمانده و نقش آنها را در تهشین دوره‌های سیلور و دیوان (کنده، شاتلندیه، بریتنیة کبیر، چکوسلواکی و ا.ج.ش.س.) پیدا کرده‌اند. قدیمترین آنها رستنیهای جنس  ک و ک ثانیه (cooksonia) است، که آخرهای سیلور و اوّلهای دیوان (415 ملن سال پیش) می‌روندند خصوصیتهای اساسی آنها: شاخرانّ دیخا­تامی پایه‌ها، نبودن برگ و ریشه، در نوگ شاخچه‌ها جایگیر شو­دن سپارنگیّها، برابرسپارگی، ساخت عادّی آناتومی و غیره. اکثر پسیلافیتها در جایهای سیرنم، باتلاق‌زار می‌سبزیدند. پسیلافیتهای آبی (تینیاکرده) نیز بودند. پسیلافیتها تا 50 سم قد می‌کشیدند. آموختن ساخت و تحوّل پسیلافیتها برای تدقیق فیلاگینیه و مارفالوژی تحوّل رستنیهای درجة عالی اهمیت کلان دارد. چنین می‌حسابند، که در نتیجة تحوّل تاریخی از پسیلافیتها اشنشکلها، چلبندها و سرخسشکلها پیدا شده‌اند.

د .: ت ا خ ت ا د ج یه ن ا. ل. ، واپراسы ایوالیوتسیانّایی مارفالاگی رستینیی، ل. ، 1954؛ جیزن رستینیی، ت. 4، م. . 1978.

م. ا. اسماعیلاو.