پریلیودیه

پریلیودیه، پریلیود (از لاتینی praeludo-دیباچه، آراز کار، مشق پیشکی) ، پیسة سازی موسیقی، که بیشتر با اصول یکّنوازی اجرا می‌شود. اصلاً دیباچة اثر موسیقیی را، که با عود، کلویسین و ارغنون اجرا می‌شد، پریلیودیه می‌نامیدند. اوّلین پریلیودیه‌ها بدیهتاً به طرز آزاد اجرا کرده می‌شدند، که به ایتیود مانندی داشتند. از عصر 18 م همچون پیسة مستقل برای سازهای تاری کلویشدار ایجاد کرده می‌­شد، در همین دوره بسته‌کار نیمیس ا. س. بخ یک شکل استوار و موجز پریلیودیه-فوگرا آفرید. او یک سلسله پریلیودیه و فوگه‌ها ایجاد کرد، که همة مایة آهنگی مجاری و میناری را در بر می‌گیرند. چنین سیل­سیله‌ها بعدتر هم پیدا شدند («24 پریلیودیه و فوگه» د. شاست­کاویچ برای فارتیپینا). سلسلهایی نیز به وجود آمدند، که فقط از پریلیودیه ترکیب یافته‌اند (در ایجادیات ف. شاپین، ا. ن. سکریبین، ک. دیبیوس­س، د. ب. کبلیوسکیی و دیگران).