پریفیکس

پریفیکس (فرنسوی prefix، از لاتینی prae2xus-به پیش چسپاندشده) ، سرچسپک، آن قسم کلمه (افّیکس) ، که پیش از ریشه آمده، معنای لیکسیکی و گرمّتیکی آن را تغییر می‌دهد. در زبان تاجیکی پریفیکسها نسبت به صفّیکسها مقداراً کمند و از روی خصوصیتهای لغوی و گرمّتویشان به دو گروه جدا می‌شوند: ا) پریفیکسهای کلمه‌ساز-به ریشه همراه شده، به آنها معنای نو می‌بخشند و کلمة نو به وجود می‌آرند: بازدید، همسایه، نادان، درگرفتن، بروقت، تارفت و غیره .؛ ب) پریفیکسهای شکل‌ساز، که شکل مارفالاگی می‌سازند. در سیستم فعل زبان تاجیکی پریفیکسهای نه-، می‌-و ب-همین گونه خصوصیت دارند: ناورد، نشنید، می‌شود، بگفت، بفرمود و غیره.

د .: زبان ادبی حاضرة تاجیک. لیکسیکالوژی، فونتیکه و مارفالوژی، ق. 1، د„ 1973.             ا. میرزایف. z