پارخوری

پارخوری، در حقوق جنایتی ساویتی مفهومیست، که سه نمود جنایت، یعنی گرفتن پاره، دادن پاره، میانروی را در بر می‌گیرد.

گرفتن پاره-از طرف شخص منصبدار شخصاً به واسطة میانرو گرفتن پاره برای به فایدة پاره‌دهنده اجرا کردن کار.

فقت چیزهای مادّی یا نفع ما­لومولکی، که شخص منصبدار با این راه به دست می‌آورد، پاره حساب کرده می‌شود. این گونه پاره بر شکل پول، چیز و چاره، آذوقه‌، به جا آوردن خذمت مادّی افاده می‌­یابد (مثلاً، دادن خانة استقامتی). برای گرفتن پاره جزای محروم کردن از آزادی به مدّت از 3 تا 10 سال و مصادرة مال و ملک مویین کرده شده است.

منسبداری، که وظیفة مسئول را اشغال می‌کند یا پیشتر برای پارخوری سود شده است، یا چندین بار پاره گرفته است، یا خود با راه مجبوری پاره گرفته است، هنگام صادر کردن چنین گونان از آزادی به مدّت از تا 15 سال محروم کرده شده، مال و ملکش مصادره و خود او به مدّت از 2 تا 5 سال بَدَرغه (تبعید) (یا بی چنین بَدَرغه (تبعید)) کرده می‌شود. هنگام موجود بودن حالتهای وزنین جزای قتل و مصادرة مال و ملک پیش‌بینی شده است (مادّة 186 کج رسّ تاجیکستان).

دادن پاره-به شخص من­سبدار دادن چیزهای قیمت‌بها و نفع مالومولکی برای از منصب خود استفاده برده به منفعت پاردیننده حل کردن (یا نکردن) یگان مسئله. برای دادن پاره جزای از آزادی به مدّت از 3 تا 8 سال محروم کردن: هنگام موجود بودنّ حالتهای وزنین جزای از آزادی به مدّت از 7 تا 15 سال محروم کردن با مصادرة مال و مول ک (یا با مصادره) و بَدَرغه (تبعید)کولی به مدّت از 2 تا 5 سال (6 با بَدَرغه (تبعید)) داده می‌شود. شخصی پارداده‌ای، که برای دادن پاره مجبور کرده شده است، یا شخصی مز­کور بعد دادن پاره در این با­ره اختیاراً عرض کرده است، از جوابگری جنایتی آزاد کرده می‌شود (مادّة 187 کج راس تاجیکستان).

م ا یا ن ا ر ا و ی در پارخ و ر ی-عملیاتی، که هنگام گرفته دادن پاره به طرف یک شخص به شخصی دیگر صادر شده است (مثلاً، بی‌واسطه گرفته دادن پریدمیت پاره، موهییا نمودن شرایط برای پاره‌دهی و غیره). برای میانروی در پارخوری، جزای محروم کردن از آزادی به مدّت از 2 تا 8 سال، هنگام موجود بودن حالتهای وزین جزای محروم کردن از آزادی به مدّت از 7 تا 15 سال، مصادرة مال و ملک و بَدَرغه (تبعید) به جای مویین به مدّت از 2 تا 5 سال (یا بی چنین بَدَرغه (تبعید)) داده می‌شود (مادّة 187 کج pسc تاجیکستان). پارخوری عادت باقیماندة ننگ‌آور ز­مان گذشته بوده، به مقابل آن مبارزة دیدّی برده می‌شود.