پالیوینیلخلارید

پالیوینیلخلارید، [- سن2–-سنس1-]n، یک نوع پلیمر سنتزی، حاصلة پلیمریزتسیة وینیلخلارید. مادّة سخت سفیدرنگ، مسّة مالیکولوی‌اش از 6000 تا 1600 (خ) ، زیچی‌اش 1350-1430 کگ/م3؛ بی‌زهر. پالیوینیلخلارید مادّة خیلی مستحکم بوده، خاصیت خوب مکانیکی و الکترویزالیتسیانی (دیالیکتریکی) دارد؛ به روشنایی و گرمی چندان تاب‌آور نیست. در کیتانها، ایفیرهای مرکّب، کرباگیدریدها کم حل می‌شود؛ به تأثیر نمی، کیسلاته‌ها، عشقارها، محلول گمکها، گازهای صناعتی، بنزین، کرسین و غیره استوار است؛ نمی‌سوزد و آکسید نمی‌شود. در حرارت ه‌ا 100°س زتیاد تجزیه شده، نسl جدا می‌کند. از پالیوینیلخلارید در مسّه یا سوسپینزیه حاصلگشته پلستمسّه‌های سخت (وینیپلست) و ملایم (پلستیکت) می‌سازند. پالیوینیلخلارید ایمولسیانی باشد، در استحصال چرم مصنوع و پیناپلستها استفاده می‌شود. از پالیوینیلخلارید برای الکتروتیخنیکه، صناعتهای سبک، خوراکواری، ماشینسازی، کشتی‌سازی، برای خواجگی قشلاق، طبّ، ساختمان زیاده از 3000 محصولات و مصنوعات حاصل می‌نمایند.