عاشق (تخلّص؛ نامش آقامحمّد؛ 1686-1764) ، شاعر ایرانی. در اسفخان به دنیا آمده، در همین شهر تحصیل علم کرده است. علاوه بر شعرگویی عاشق خییاتی هم میکرد و با مزد این پیشه تأمین معیشت مینمود. عاشق چنان که تذکرهنویسان و خودش در بعضی شعرهایش گفته است، در قشّاقی عمر به cap میبرد.
اشیق قصیده، غزل، رباعی، ترجیعبند، ترکیببند و قطعاتی دارد، که در دیوان اشعار جمعآوری شدهاند. در غزل ایجادیات سعدی و حافظ، در رباعی شیوة خییام را پیروی کرده است. موضوع غزلیات عاشق اساساً از بیان عشق و محبّت، حالت و کیفایتهای روحی شاعر، فقر و بینوایی، مذمّت ناسازیهای محیط زندگی، بیقدری اهل علم و ادب، هنرمندان، تمسخر زهد و ریا، میلهای عارفانه و غیره عبارت است. دیوان عاشق سال 1965 در تهران با نام «دیوان کامل عاشق اصفهانی» به طبع رسیده است.