اشیق ملّا عبدالرّحیمبیک بخارایی

عاشق ملّا عبدالرّحیمبیک بخارایی (سال تولد نامعلوم-وفات 1910) ، شاعر تاجیک. زندگی و فعالیّت ایجادی عاشق در بخارا گذشته است. تذکره‌نویسان تأکید کر­ده‌اند، که عاشق شاعر حاضرجواب بوده، در مناظره هنر تمام داشت. اشعار عاشق، که اساساً لیریکیست، بارها در بیاض و تذکره‌ها ثبت شده است. عاشق، خبر می‌دهد محترم («تذکره‌ت-اش-شعرا») شعر را ساده و روان می‌گفت و مشّاق ماهر بود. از بس که با تنبور نواهای خوب می‌نواخت و سرودهای عاشقانه می‌سرود «عاشق» تخلّص دارد.

نمونه‌ای از غزلیات عاشق:

دل از دست داده‌ام، یاران، به دست طفل بدخوی

سومنروخسار و شیرینکار و شهراشوب جادویی.

چمنا را بت نازکخکرامی، کبکرفتاری.

قدقپیما، مه شوخی، شکرگفتار دلجویی،

ز خسرت آب شد گل‌غنچه را خون جگر در دل،

سفا از زلف عنبربار او آورد تا بویی.

نیگه در چشم مست فتنة خونریز جلّادش،

به طرفن بوستان وقشتگوزین مستانه آهوی

به دور زلف و خال و خط عنبرفام او عاشق،

به cap سودا، به جان شیدا، به تن از ضعف چون مویی.