عایلة کلان، جماعه ایله. یکی از یچییکههای اساسی خواجگی و اجتماعی دورة زواد ساخت جماعه ابتدایست؛ شکل تاریخی آیله. خویش و تبار طرف پدر، اهل عایلة آن، از جمله دختران خانه و نبیرهدارا در بر میگرفت. عادتاً 3 یا از این زیاد اولاد عایلة کلان را تشکیل میداد. شمارة اعضای عایلة کلان به 20-30 نفر میرسید و در بعضی مواضع بیشتر از 100 کس بود. اساس اقتصادی عایلة کلان را واسطههای استیقسال آن: زمین، چاروای عمومی تشکیل میداد.
گمام بایگری و درآمد اعضای عایله عمومی بود. در coهة استعمال هم اعضایان عایلة کلان برابر بودند. عایلة کلان مقیمی در حولیهای کلان و بادیهنشین در کپّقا زندگی میکردند و در در یک عایله برای زن و شوهر جای مویینی جدا کرده میشد. بین اعضایان عایله مناسبت پدرشاهی حکمران بود. شخص کوخنسالترین (در بعضی عایلهها معتبرترین) سردار عایله حساب مییافت. او به خواجگی عایله سرداری میکرد. روزغار عایله را یاردمچی سردار-زن سالخورده (اکثر زوجة سردار عایله) اداره میکرد. جوانان موافق سنّ و سال به نوبت زن میگرفتند.
کسریّت جوانان اهالی مقیمی و نیمموقیمی به خویش و تبار خود خاندار میشد. همة خراجات تویی و قلین از حساب عمومی بود. عایلة کلان در دورهان گوناگون بین همة خلقهای جهان وجود داشت. عایلة کلان در مملکتهای شرق نزدیک و مییانه، خصوصاً در آسیای میانه، در هزارة 1 تا میلاد شکل گیرنفته، در شهرها عصر 5 و در بین اهالی با-دیینشین عصرهای 10-12 خیلی پهن شد.
برابر خرید و فروش و استحصال مصنوعات عایلة کلان برای بازار هم محصولات تیار میکردگی شد. اعضایان جماعه عایله امکانیّت پول یافتن را به دست آوردند. در نتیجه آدمان علیحده ثاقب مال و ملک شخصی شدند، که در این جریان زنها نیز اشتراک داشتند. در نتیجة پیدایش مال و ملک شخصی، بعدتر مالکیّت خصوصی تنزّل عایلة کلان cap شد.
در ایران و آسیای میانه از آخر عصر 5 جای عایلة کلان را عایلة خرد گرفت. ولی در برابر عایلة خرد در ریانهای از مرکزهای مدنی دور و از جهت اقتصادی قفامانده عایلی کلان تا آخر عصر 19-اوّل عصر 20 وجود داشت. در شهر و محلهای گوناگون آسیای میانه در برابر به ریانهای دوردست پهن شدن مناسبتهای مالی و پولی پایة عایلة کلان بینهایت سست شده، عایلة خرد به یچییکة اساس تبدل گشت.