xاkcopی

xاkcopی- تواضع، فوروتنی، صفت نیک اخلاقی را گویند، که مناسبت شخص را به اطرافیان افاده می‌کند. خود را از دیگران برتر و افضل نشماریدن، به طلبات جمعیت تابع بودن، احتیاج شخصی را با شرایط حیات مادّی و معنوی موافق نمودن، احترام اطرافیان را به جا آوردن، به کمبودی ناچیز دیگران خرده‌گیری نکردن، نسبت به خود سیرطلب بودن نشانه‌های اساسی xاکساری است. در افکار اخلاقی شاعران و متفکّران فارس-تاجیک xاکساری با مفهوم تواضع معلوم است. در «اخلاق محسنی» گفته شده است، که ضمن تواضع شخصی «عزّت و حرمت خود را برطرف نهاده، دیگران را عزیز و محترم سازد». این صفت نکوی انسانی را در بچگی باید از خردسالی تربیه کرد. برای آنان فخر کردن از مال و چیزی یا جای و جلالی روا نمی‌باشد.

توازوع ترا ارجمندی دهد،

ز روی شرف سربلندی دهد.

خاکساری یک شکل ادراک وظیفة شخص در نزد جمعیت است. فرد خاکسار فضیلتهای خویش را صفت نکرده، آن را حادثة مقرّری می‌داند. ضد xاکساری کبر است، که کس را خار و ذلیل سازد.         م. میربابایف.