نوریهای فسفردار، مادّهای مینیرلیی را گویند، که چون منبة غذای رستن استفاده میشوند. نوریهای فسفردار را اساساً در صناعت از اپتیت و فسفریتها استحصال میکنند. مادّههای آرگنیکی (آرد استخوان، پارو، فاسفتدجغال و غیره)- را نیز چون نوریهای فسفردار استفاده میبرند. نوریهای فسفردار یکی از اوّلین نوریهای مینیرلی، که در صناعت حاصل کردهاند.
نوریهای فسفردار از جهت هلشوی 3 نوعند: در آب حلشونده (سوپیرفاسفت، سوپیرفاسفته دوچنده، سوپیرفاسفت امّانییدار) ، در سترت (محلول عشقاردار سترت امّانیی-ریکتیو پیتیرمن) و جوهر لیم و حلشونده (پریسیپیتت، فاسفتدجگال، فاسفت بیفتار، فاسفته گداختة مگنیی).
نوریهای فسفردار حاصل را زیاد، صفت آن را بهتر و رستنیها را به خشکی تابآور میگردانند. استفادة نوریهای فسفردار (60 کیلوگرم/هکتار رگ05؛ نوری اساسی) هاسیل هر گه گندم تیرمایی را 2-5 سینتنیر و گندم بهاری را 1، 5-2، 5 سینتنیر (60-80 کیلوگرم/هکتار ر2ا5) زیاد میکند. در ا.ج.ش.س. همچون نوری اساسی (هنگام شدگار یا کولتیوسیه) به هر هکتار 60-120 کیلوگرم و در وقت کشت 10-40 کیلوگرم ر2ا5 میاندازند. در زمینهای آبی ریسپوبلیکههای آسیای میانه 100-120 کیلوگرم/هکتار ر2ا5 حاصل هر هکتار پخته را 3-5 سینتنیر زیاد میکند.