موزد کار ریلی،
مجموع اشیای استعمال و خذمتهایست، که کارگران و خذمتچیان به مزد کار نامینلی خود خریده میتوانند. بزرگی مزد کار ریلی به اندازة مزد کاری نامینلی، درجة نرخ مالهای استعمالی، نرخ خذمترسانی، اجارهپولی، اندازها و غ. وابسته است. در مملکتهای کاپیتالیستی نرخهای مال و خذمترسانی، حق اجارة خانه و اندازها متّصل میافزایند. مزد کار نامینلی نیز در زیر تأثیر مبارزة صنفی پرولتاریت تغییر مییابد، ولی بلندشوی درجة مزد کار نامینلی جای پستشوی مزد کار ریلی را گرفته نمیتواند، زیرا نرخ اشیای استعمال و اندازها بینهایت باسرعت بلند میشود. ستتیستیکة برجوزی حقیقت وضع پرولتاریت را در زمان کاپیتالیزم رویپوش کردنی میشود. وهای مزد کار میانة کارگران را حساب کرده، موجودیّت ارمیة کلان بیکاران را به حساب نمیگیرد، برعکس، معاش خذمتچیان مزد کلانگیرنده، معاش مدیران، دیرکتوری شرکتها را به مبلغ او مومی مزد کار کارگران داخل میکند. در دورة ساتسیلیزم مزد کار ریلی کارگران و خذمتچیان در اساس افزودن حاصلناکی محنت زیاد میشود. افزایش استعمال مهمترین نوعهای مال به حساب هر نفر اهالی مملکت افادة روشن زیاد شدن مزد کار ریلی در ا.ج.ش.س. است. فاندهای جمعیّتی استعمال درآمد ریلی محنتکشان جمعیّت ساتسیلیستی را بیش از پیش میافزاید.