مورغیها

مورغیها (galliformes) ، یک قتا­ر پرّنده‌ها را گویند. درازی ته-نشان از 12 تا 235 سانتی‌متر، وزنشاو از 45 گرمّ (بیدانة پکنه) تا 22، 5 کیلوگرم (مرغ مرجان خانگی) می‌باشد. مرغیها نول کوتاه، پایهای بقوّت، با­ل پهن و پرهای زیچ دارند. در اکثر آنها دمارفیزم جنسی (فرقیّت نرینه و مادینه) انکشاف یافته است. رنگ مرغیهای نرینه نسبت به رنگ مرغیهای مادینه روشنتر می‌باشد. مرغیها به 2 زیرقتار تقسیم می‌شوند: گاسینها (فقط 1 نمود را در بر می‌گیرند-opisthocomus hoatzin) و مرغها (240 نمود مرغهای حاضره و قریب 100 نمود مرغهای حفریات را در بر می‌گیرند). زیرقتار مرغها به 6 عایله جدا می‌شوند: مرغ کلنگ، کرکسها (گاکّا) ، تزapو، تیگو، مرغ سلطانی و مور­غ مرجان. مرغیها قریب در همه جا (غیp از انترکتیکه) ، از تندره تا بیشه‌های تراپیکی زندگی می‌کنند. بیشتر مرغیها پرّنده‌های پالیگم بوده، نرینه در تربیة نسل اشتراک نمی‌کند. مرغیها در زمین و د­رخت لانه ساخته، از 2 تا 20 دانه تخم می‌گذارند. در 14-30 شباروز از تخم چوجه می‌برآید. غذای چوجه‌ها کرم و حشرات و غذای پرّنده‌های به وایه رسیده غلّه‌دانه، موغچه، غجوممیوه و غیره می‌باشند.

همة مرغیها (غیر از گاسین) اهمیت صناعتی دارند. بعضی مرغیها (تذرو، کبک، کبک دری و غیره) را در خواجگیهای شکاری پرورش می‌کو­نند. مرغ، مرغ مرجان و مرغ سلطانی رام کرده شده‌اند.

تسویر در صحیفة 577-578.

دبیات: جیزن جیواتنыخ، تام 5، مسکو، 1970.