مو
قاناو ثابت موقاناویچ (13. 4. 1900، والاست تاوزار گوب. آقمالله، حاضره ریان جمبول ولایت قزاقستان شمالی-18. 4. 1973، المهاتا) ، نویسنده و خادم جمعیّتی قزاق، اکهد. اف رسّ قزاقستان (1954). از عایلو بترک. اعضای کپسّ از سال 1920. اشتراکچی جنگ گرجدنی (1918-1920). در انستیتوت پرافیسّورة سرخ تحصیل کرده است (1930-1935). سالهای 1936-1937 و 1943-1952 رئیس پرولینیة این رسّ قزاقستان بود. اثرهایش از سال 1922 چاپ شدهاند. ایجادیاتش از شعر سر شده بود. رمانهای «پسر بایی» (1928) ، «محبّت پاک» (1931، نشر دوّمش با نام «گمراهان») ، «تیمیرتس» (1935) به مبارزة صنفی در قزاقستان و تصویر تشکّل آدم نو بخشیده شدهاند در رمان «بیرق نامعلوم» (1938، در نشرهای بعدینهاش-«بوتقوز») زندگی خلق قزاق در سالهای 1910-1920 انعوکاس یافته است. رمان «سیردریا» (1947-1948) از محنت کالّیکتیوانه در سالهای جنگ بزرگ وطنی حکایت میکند. اثر سهگانة ترجمیهالی «مکتب حیات» (1949-1953، ترج. تاج. 1961) سزاوار مکافات دولتی رسّ قزاقستان به نام ابهای قُننبایف گشت. س. آل 1967-1970 رمان سهگانة «شهاب رخشان» را در بارة عالم و متفکّر معروف قزاق چاقن بلخاناو نوشت. پاوست موقاناو-«مکتبهای من» سال 1954 به تاجیکی چاپ گردیده است. با 2 آردین لنین، 3 آردین دیگ. و مدالها مکافاتانیده شده است.
اس .: مکتب حیات (قصّن بچگی. رمان) ، کتابهای 1-2، استالینآباد، 1954.
د .: نورتزین ت. ، سبیت موکناو، المه-اته، 1958.