میکراالیمینتها

میکراالیمینتها زلیمینتهای شیمیاییی را گویند. که در ارگانیزم به مقدار نم به اندازة 10– 10-وجود دارند. اصطلاح «میکروالکترونها» را اینچنین برای افادة بعضی المنتهای شیمیاییی، که در خاک. جنسهای کوهی، مینیرلها و آب هستند، استفاده می‌برند. در ارگانیزمهای زنده زیاده از 60 میکروالکترونها به ترکیب پیوستهای فعال بیولوگی (فیرمینتها، ویتامینها، گارمانها و پیگمینتهای نفسکشی) داخل می‌ش­وند. تأثیر میکروالکترونها در این پیوستها هنگام تغییریابی فعادیّت پرا­تسیسّهای مبادلة مادّه، انکشاف (مn، zn، i-در هیوانها؛ و. مت. zn. س-در رستنیها) ، افزایش (مn، zn-در هیوانها؛ مn، س. ما-در رستنیها) ، خونحاصل‌کنی (fe، س، سا) و غ. ظاهر می‌گردند. میکروالکترونها را از روی اهمیت برای فع­الیّت حیاتی ارگانیزم داشته‌اشان به میکروالکترونهای ضروری (سا، fe، س. zn. مn f، وگ) و نه آن قدر ضرور (al، sr، mo، se، ni) جدا می‌کنند؛ رل bi. ag و بعضی میکروالکترونهای دیگر. که در بافته‌ها هستند، مویین نشد­ست. نارسایی یا زیادی میکروالکترونها در رستنی و ارگانیزم هیوانات به مقدار در خاک بودة آنها وابسته است.

در ارگانیزم نابرابر پهن شو­ده‌اند. در یگان عضو برزیاد جمع

شدن آنها به مقام فیزیولوژی المنتها و فعالیّت خاص همان عضو وابسته است. مقدار میکروالکترونها در عضو و بافته‌ها وابسته به جایی استقامت، معیار دائمی خوراک و سببهای دیگر تغییر می‌یابد. کارکتریستیکة اساسی فیزیولوژی و گیگیینی میکروالکترونهای مهمترین در جدول نشان داده شده است.

میکراالکترونها در طبّ نسبتاً کم استفاده می‌شود. ولی پریپرتهای سا، fe، س برای معالجة بعضی نمودهای انیمیه، وگ، 1 چون مادّة فرمکا­لاگی، بعضی میکروالکترونها در گیگیینه (مس. ، ب­رای پیشگیری جاغر ایندیمی) و غ. هرجانبه استفاده می‌شوند. میکروالکترونها به ارگانیزم آدم اساساً توسط محصولات خوراکی راه می‌یابند.

الیمان تاجیکستان مقرّر نموده‌اند، که به بیماریهای گیپیرتانی، اشیمیة دل و اتیراسکلیراز نسبت به ساکنان محلهای دیگر کمتر گرفتار شدن ساکنان پامیر به مقدار میکروالکترونهای در ارگانیزم آنها بوده وابسته است. مس. ، کانتسینترتسیة fe، سه، ti در خون ساکنان دوشنبه نسبت به کانتسینترتسیة این میکروالکترونها در خون ساکنان خاروغ بیشتر است. برعکس کان­تسینترتسیة zn، v، ag در خون ساکنان محلهای کوهی افزونتر است. به درجة مویین موافقت کردن مقدار میکروالکترونهای در خون آدم و کامپانینتهای خاک بسفرة تاجیکستان بوده را این معلوماتها تصدیق می‌کنند.

د .: بله یو. م. ، لیفشیتس و. م. ، میکروالیمینتы و کلینیکی ونوتریینыخ بالیزنیی. وارانیج، 1973؛ کاولسک و و. و. . گیاخیمیچیسکیه اکولوژی، م. ، 1974؛ میکروالیمینتы و می‌دیتسینی. د. ، 1975.

. ا. باباخاجه‌یف.