میتزبان

میتزبان (از می‌ته… و زبان) ، یکی از مفهومهای اساسی منطق و زبان‌شناسی نظریه‌وی حاضره، با که برای تحقیق مباحثه‌های گوناگون منتم متیمتیکی، اینچنین زبانهای مختلف طبیعی برای تصویر مناسبتهای بین زبانهای «سویه‌های» گوناگون، توصیف مناسبتهای بین زبانهای تحقیقشونده و واقعیت در آنها مونعقیسشده استفاده می‌شود. با یاری می‌تزبان ترکیب عباروی زبان-ابژکت، اثبات تیاریمه‌ها دایر به خاصیتهای افادوی و شاید دیدوکتیوی آن و تیاریمه‌ها دایر به مناسبت این زبان به زبانهای دیگ. آموخته می‌شوند. خود مفهوم «می‌تزبان» در جریان آموزش زبانهای شکلی، یعنی مناسبتهایی، که در ضمن منطقی متیمتیکی مرتّب ساخته می‌شوند، تشکّل یافته‌اسگ. م. ، بر خلاف زبانهای شکلی پریدمیتی، در این حالتها عادتاً زبان عادّی طبیعی است. عنیقترش در درجة مویین با عنصرهای زبان طبیعی محدود گردانیده می‌شود، که آنها از همه گونه عنصرهای  زبان عادّی-مفهومهای دوخوره، «متافیزیکی»، می‌تفاردا و غ آزادند. در این حال خود می‌تزبان با شکلی و ناوابسته به پریدمیت تدقیقات شده می‌تواند، که با یاری واسطه‌های می‌تزبانی عملی گردانده می‌شوند. با وجود همة این چون واسطة تدقیق نظریه‌وی زبانهای شکلی باید، به زبان پریدمیتی خود «کمبگیدگر» نباشد و نظر به آن عباره‌های مکمّلتر «منطقی» را استفاده برد.