میینر
(meinar) بربیا دی (1827، مرسیل-1908، پریج) ، شرقشناس فرنسوی، اعضای اکهدیمیة فرنتسیه (1878). در مکتب زبانهای شرقی معلم زبان ترکی بود. از سال 1878 تا 1885 در کالج دی فرنس (کالج فرنتسیه) از زبان فارسی و عربی درس گفته است. میینر راجع به زبان و ادبیات مملکتهای شرق، خصوصاً ادبیات فارس-تاجیک آثار و ترجمههای زیادی دارد («فرهنگ جغرافیه، تاریخی و ادبی ایران»، 1861؛ «محیط ادبی خراسان در iv هجری»، 1861؛ «شعر در ایران» 1877؛ «لغت ترکی-فرنسوی» 1885-87؛ و غ .). مخصوصاً اثر دایر به شعر فارسی نوشتة او جالب دقّت است. baی به مهارت شاعران فارس-تاجیک فردوسی، خییام، سعدی، حافظ بهای بلند میدهد. سعدی را با ادیبان غapب مقایسه نموده، مینویسد، که «بزرگی سعدی در «گلستان»، به خوانندگان اروپایی، ظریفی گارتسیی، سادگی آویدیی، ریشخند ربلی، نرمدلی لفانتین را به خاطر میآرد». اوّلین ترجمة پُرّة «بوستان» سعدی به زبان فرنسوی (پریج، 1881) با غیرت و کوشش او به عمل آمده است.