مگنیه

مگنیه (لات. magnesium) ، mg، المنت شیمیایی گروه 2 سیستم دوری مندلیف، رقم ات. 12، مسّة ات. 24، 305. مگنیة طبیعی از 3 ایزوتوپ ثابت-24mg (78، 60%) ، 25mg (10، 11%) و 2emg (11، 29%) عبارت است. 3 ایزوتوپ رادیواکتیوی صنعی‌اش-23me، 27mg، 2img نیز حاصل کرده شده است. مگنیّه را در شکل خاکه سال 1808 گ. داو هنگام الکترولیز مگنیزیة تر در کتاد سیمابی و تکتیر عملگمة در نتیجة آن حاصل‌شونده کشف کرده است. مگنیه 2، 10%-ا مسّة قشر زمین را تشکیل می‌کند. در طبیعت دالامیت، فارستیریت، مگنیزیت، کرنلّیت برین دهها مینیرلهای سلیکاتی، کربنتی، سولفاتی، کلریدی، فاسفتی مگنیه موجودند. آب بحرها تا 0، 38% و آب بعضی کولها تا 30% کلرید مگنیی دارند. مگنیه متال نقره‌تاب، نرم یازنده و سبک است. زیچی‌اش 1739 کگ/م3 (در 20° س)؛ t گود. 651° س؛ t جوش. 1107° س. مگنیه در همة پیوستهایش 2 ولینته است. وه‌ای متال فعال بوده، در هوا با پردة تُنُک آکسید پوشیده می‌شود؛ هنگام سخت تفساندن (600-650° س) با شعلة چشمخیرکننده سوخته آکسید مگنیی (mgo) و قسماً نیترید مگنیی (مکزاد حاصل می‌کند. با آب خنک به ریکتسیه نمی‌رود، امّا از oyfh آب (در 400° س) هیدروژن را خارج می‌نماید. مگنیه اکثریّت متالها را از محلول آبی نمکهایشان فشرده می‌برارد؛ با محلول سیراب کیسلاته‌های مینیرلی با آسانی به ریکتسیه می‌رود. مگنیه هنگام تفسانیدن با هیدروژن، نیتروژن، سلفور، گلّاگینها، کربن، سیلیتسیی، فسفر و دیگر المنتها پیوست شده گیدرید، گلّاگینید، سلفید، کربید، سیلیتسید، فاسفید و غ. ، اینچنین با مادّه‌های آرگنیکی پیوستهای متالاارگنیکی، با متالها خوله‌های سبک حاصل می‌کند.

مگنیه یکی از المنتهای حیاتاً ضرور ارگانیزم است. کانتسینترتسیة وه‌ای در ترکیب بعضی آبسازها تا 3%، فارمینیفیرها تا 3، 5%، اسفنجهای آهک تا 4% می‌شود. در کلرافیل نباتات روی زمین تخمیناً 100 ملرد ت مگنیه موجود است. مگنیّه را ارگانیزم هیوان و آدم به واسطة خوراک می‌گیرد. احتیاج شباروزی آدم به مگنیه 0، 3-0، 5 گ. است. مقدار نارملی مگنیه در خون 4، 3 مگ% بوده، هنگام زیاد شدن آن سیرخوابی، بی‌حسی و بعضاً فلج موشکهای اسکلت مشاهده می‌شود. هنگام نارساگی مگنیه معتدلی انگیزش سیستم عصب، کششخوری موشکها ویران می‌گردد. مگنیّه را در تکنیکه اساساً با راه الکترولیز کلرید مگنیه یا کرنلّیت بی‌آب، اینچنین با اصول متالاتیرمی یا کرباتیرمی حاصل می‌کنند. مگنیه در پیراتیخنیکه، متالورگیة استحصال خوله‌ها، حاصل کردن وندیی، تیتن، عورن، تسیرکانیی، چوین سخت، اینچنین تکنیکایی اتم، طبّ، خواجه‌پگی قشلاق و غ. وسیع استفاده می‌شود.

د .: ستریلیتس x. ل. ، تیتس ا. یو. ، گلینیتسکیی ب. س. ، متالورگیه مگنیه، م. ، 1960.