مج را، رودخانه، جریانگاه، جای چقورترین وادی، که از آن دریا منتظم جاریست بری مجرای دریاهای کلان و دهها و صدها متر تا به یکچند کیلومتر میرسد (مس. ، مجرای پایانآب دریاهای آب، لینه، امزانکه .)؛ در برابر از سرگه به سوی ریزشگاه، تارفت وسعت یافتن دریا بر مجرا، بط به چقوریاش کمتر میافزاید. مجرای درعیاهای همواری عادتاً کج و کلیب و پُر از آبراهه و آبگذرها بوده، در آن لای و راغ و شغل بسیار است. مجرای دریاهای کوهی باشد، نسبتاً راست و آستانه، شرشره، خرسنگهای کلان دارد.
و. عالماو،