قیر

قیر، زیفت کوهی (به روسی-بتم) ، آمیختة کرباگیدریدهای سخت یا مایع در آب هلنشونده را گویند. اوّلها به      اساساً نیفت و حاصله‌های طبیعی آن (باشتر آسفالت) را نسبت می‌دادند. حالا مصالح آسفالتمانند صنعی بعد از تقطیر باقیماندة نیفت، زیفت انگشتسنگ و سلنج، همچنین ایکسترکتهای از تارف، انگشت بر و غ. گرفته شده را نیز ق. می‌نامند. ق-را از زمانهای قدیم استفاده می‌بردند و با آن آب‌انبارهای و امبار غلّه را انداوه می‌کردند. ترکیب اساسی ق.-های سوزیشواریهای سخت از زیفت و موم عبارت است. ق.-را در راهسازی، تییار کردن مصالح ازالیتسیانی، کامپونیها، پلستمسّه‌ها، لاکها و غ. استفاده می‌برند.