غوجب

غوجب، دانة انگور را گویند، که از پوست، گشت و تخم عبارت است. غ. وابسته به نوع انگور میده (کشمش، بختیاری، سایگی) ، میانه (انگور سیاه، رسمی، تگابی، افتان، کلان (نیمرنگ، صاحبی، طایفی، کتّترورغانی) و شکلاً لونده (تگابی، جوز، دومه رباعی، چرس) ، بیزشکل (لعل یکدانه، فخری، رودونگ، دارایی) ، درازرویه (کشمش سیاه، طایفی سرخ، دل کفتر، بختیاری) ، دراز (هوسینی، صاحبی، کدوهوسینی) و پهن (وسرگه، لعلواری) می‌شود. پوست غ.-ا بعضی ووعهای انگور تُنُک (هوسینی، تگابی، قربان ماشی) و غفسند (طایفی سرخ، طایفی سفید، نیمرنگ، سیاهک). رنگ پوست نوعخای انگور سبزتاب، سبز زردتاب، زرد طلارنگ، زرد گلابی، گلابی، سرخ، سرخ گلابی، سرخ سیاهتاب و سرخ کبودتابند. طعم غ. به تناسب مقدار قند و ترشی ترکیب شیره و غ. وابسته است. غ. وابسته به نوع انگور بیدانه، یکدانه و بسیاردانه (تا 4-تا) می‌شود. سیرشیره و کم‌شیرگی غ. به مقدار دانه‌های داخل آن علاقه‌مند است. غ.-ا نوعهای انگور بیدانه عادتاً سیرشیره و شیرینند. مقدار قند و ترشی غ. به مهلت پختن انگور وابسته است: قند (13-15%) و ترشی (3-4 گ/ل) نوعهای پیش‌پزک کم است؛ نوعهای میانسالی 18-33% قند و 4-6 گ/ل ترشی دارند (نوعهای دیرپزک مطابقاً 17-20% و 6-8 گ/ل).

د .: کریلّاو ا. ف. [و دیگ. ]، ویناگردرستوا تدجیکیستنه، د. ، 1969.

. شکوراف.