فایده

فایده، کتگوری اقتصادیست، که در پراسیسّ تکراراستحصال وسیع نتیجة مالیوی فعالیّت خواجگی را افاده می‌کند. در زمان کاپیتالیزم کتگوری فایده شکل تغییریافتة ارزش اضافه بوده، در نتیجة قسم مویین محنت کارگران کرایه را مفت از خود کردن کلیتلستان به وجود می‌آید. در شرایط کاپیتالیزم ماناپالیستی (نگرید امپریالیزم) مبارزه برای به دست آوردن فایدة کلان به عامل انکشاف‌دهندة استحصالات کاپیتالیستی تبدل یافته، در این حال باعث عمیق و تیز و تندشوی مخالفتهای جمعیّت برجوزی گردید.

در زمان سوسیالیم فایده مضمون نو اجتماعی و اقتصادی پیدا کرده، راه و اصول به دست آوردن، استفاده و تأثیر آن به تکراراستحصال جمعیّتی از فایده در زمان کاپیتالیزم به کلّی فرق می‌کنند. فایده در جمعیّت سوسیالیستی: 1) شکل کانکریتی ظهور ارزش محصولات اضافه می‌باشد، که آن مالکیّت جمعیّتیست و مناسبتهای استحصالی و یاری بینیهمدیگری سوسیالیستی محنتکشان را افاده می‌کند؛ 2) از محنت به طور پلنی تشکیلشدة آدمان ای استثمار آزاد به وجود می‌آید؛ 3) از فروش مال به دست می‌آید، که نرخش از روی پلن مقرّر شده است. این تنها به منفعت محنتکشان است؛ 4) موبة اساسی تأمینات مالیوی طلبات مونته‌ام افاایندة استحصالی و بلند برداشتن نیکوهوالی همة اعضایان جمعیت می‌باشد؛ 5) عامل مهمّ اقتصادی از روی پلن راهبری کردو خواجگی خلق می‌باشد.
در زمان سوسیالیزم گرفتن فایده به دولت تعلق داشته، برای منفعت تمام جمعیت استفاده می‌شود.
وسیع نمودن استحصالات، افزون کردن حاصلناکی محنت، پست کردن ارزش اصلی محصولات و بلند برداشتن صفت آن عاملهای مهمترین اییاد شدن فایده و بهتر شدن صفت آن است.
در شرایط سوسیالیزم ترقّیافته، که انتینسیوانی اقتصادیات خیلی وسعت یافته است، اهمیت فایده در ترقّیات خواجگی خلق می‌افزاید.