اتی (ethe) هرمان (13. 2. 4844، سترلسوند گارمنیه-1915، انگلیه) ، شرقشناس نیمیس. شعبة زبانشناسی ان-تهای گرییسولد و لایپتسیت را ختم کرده است. س. 1865 به عنوان دکتری نایل گشت. بعدتر به مونیخ کوچیده، در آنجا به آموزیش زبانهای فارسی و عربی و ترکی مشغول شد. س-های 1875-1915 در ان-ت ابیریستویت (انگلیه) از زبانهای شرقی درس میداد. با ه. برون دوستی داشت. مقالههای زیاد ه. «فیردویی-سرایندة عشق» (1872-73) ، «رودکی-شاعر عهد سامانیان» (1873) ، «گذشتگان و معاصران رودکی» (1875) ، «ابن سینا-لیریک» (1875) و غ. در جرنلهای علمی ژرمنیه و انگلیه به طبع رسیدهاند. مهمترین تدقیقات ه. «تاریخ ادبیات فارسی است، که در «grundriss der ira-nischen philologie» («اساسهای فیلولوژی ایرانی»، 1896-1904) به طبع رسیده، یکی از اوّلین تدقیقات عاید به تاریخ ادبیات فارس-تاجیک در اوراپه به شمار میرود. ه. س. 1889 فهرست نسخههای خطّی فارسی، ترکی، هندی و پشتوی کتابخانة بادلین را تکمیل داده، فهرست دستنونسهای فارسی کتابخانة اندیه-آفیس را ساخته است. 9. ، اینچنین مثنون «شاه و درویش» هلالی را به زبان نیمیسی ترجمه کرده، داستان «یوسف و زلیخا» منسوب به فردوسی و مناظرههای اسدی طوسی را با شرح و توضیحات به چاپ رسانده است.
ملاّاحمداو.