بدولّاهبیک کاتب

عبدالله‌هبیک کاتب (سالی  تولّودش نامعلوم-1914، بخارا) ، خطّاط و خوشنویس تاجیک (عصر 19). از میربچه‌های یکّه‌باغ بوده است. امیر مظفّر هنگام یکّه‌باغ را زیر تصرّف خود گرفتن عبدالله‌هبیک کاتب و برادر او عبدالرحمانبیک را به بخارا آورد. برادر عبدالله‌هبیک کاتب را به قتل رسانید و خود او را حبس کرد.

هنگام ده سال در محبس بودن عبدالله‌هبیک کاتب به طور خودآموزی خط را مشق کرد و کمال یافت. در نوشتن خط نسخ به پایة میروبید و در نستعلیک به میرلی خیروی رسید، گرچندی به این دو استاد نسخ و نستعلیک کسی برابر نشده بود.

ز آثار کتابت او «موسخف» (تحت رقم 2117) و «صورت-ال-اوراد» (تحت رقم 2480) در گنجینة دستنویسهای شرقی انستیتوت شرق‌شناسی آ.ع. جمخوری ازبکستان محفوظند، که با خط نادر و زیبا روینویس شده، دارای قیمت بلند بدیعی می‌باشند.