بد‌الله ابن قادر

عبدالله ابن قادر ابوجعفر (1031-1075) ، خلیفة عبّاسی، ملقّب به قائم. خلافت بغداد در زمان بحران سیاسی و اجتماعی، به دست عبدالله گذشت. از روزهای اوّل خلافتش او جهاد ضد شیعه را سروری نمود. سالهای 1033-1036 خروج اییاران بویه را در بغداد برهم داد.   نفوذ آل بویه را در بغداد محدود کرده، حاکمیت خلیف را دوباره برقرار کرد.

مّا به او میسّر نشد، که بغداد و تمام خلافت را از تأثیر ترکان بازدارد. در نیمة دوّم عصر 11 بغداد دوباره به بحران رو به رو شد. سال 1055 سپاه توغریلبیک وارد بغداد گشت. عبدالله بغداد را ترک کرد.

جنگ شهروندی سر شده، یک سال دوام کرد (1055-1056) و بعد به عقد نکاح پسر توغریل درآمدن دخترش عبدالله حکومت خود را باز استوار کرد. سلطان ال ارسلان برایش عنوان هادی و سرور مسلمین را داده، از مسئولیتهای دیگر او را محدود کرد.