بد‌الله ابن ابراهیم

عبدالله ابن ابراهیم (1443، هرات-1451، سمرقند) ، سلطان سمرقند (1450-1451) بعد از قتل ابدولّتیف. عبدالله ابداه نبیرة شاهرخ بود و بعد مرگ بابایش فارس در اختیار او شد، لیکن در نتجة هجوم سپاهیان سلطان محمّد آن جا را ترک کرد.

پس از قتل الغبیک، از بس که عبدالله ابداهیم یکی از وارثان برای تخت و تاج بود، حبس شد و بعد از زندان رهایی یافتن دعوای تخت و تاج کرد. شاهزادگان دیگر، از جمله الاودّوله ابن بایسونقور، اب و سید ابن محمّد، که در زمان مرگ الغبیک در زندان بود، الیه عبدالله  یبراهیم شوریدند. آنها نیز دعوای پادشاهی داشتند.

در زدوخوردی، که بین شاهزادگان رخ داد، ابوسعید شکست خرد. عبدالله ابراهیم مجبور شد، که ضد شاهزادگان دیگر نیز مبارزه برد. در این مدّت ابوسعید حوزة سیردری را با ترکستان به تصرّف خود درآورده، در جنگی، که بین سپاهیان عبدالله ابراهیم و ابوسعید در نزد روستای بولونگور (1451) رخ داد، با کمک ابوالخیرخان بر عبدالله ابراهیم فیروز شد.